J&W

20 ...

Vala ... het zit er weer op ... 1:35:12 zegt de uitslag ... ik was erbij en kan dit bevestigen :)

Koers is koers ... ik kwam dus aan de start om te winnen ... nan het uitgebreid taxeren van de aanwezige tegenstand, stelde ik m'n doel ietwat bij.

2 weken geleden haakte vader Jan Poot af voor de 20 ... broeder Wouter Poot zou z'n plaats innemen en zich in 2 weken klaarstomen ... Wouter was al enkele malen goed voor een tijd onder 1h20 .... een ideale compagnon dus voor m'n snode plan: finishen in 1h30 ...

Bij de start ging het al mis: met m'n rugnummer had ik recht op een plaats in 1ste box linksvoor ... Aangezien we net een tikkeltje te laat de Cernum-tent hadden verlaten, zijn we er nooit geraakt ... we stonden tussen de iets mindere Goden.

Het type Goden dat na het kanonschot dat de start inluidde, ging pissen tegen de haag van het Rode Kruis ...

het type Goden dat na 3 km ruim de tijd nam om aan de eerste SPA-bevoorrading stilstaand een liter water naar binnen te werken (volgens mij kan dit enkel nadat je de avond ervoor 6 Duvels in je kas hebt gegoten)

en het type Goden dat in de tunnels aan 8km/h de eerste helling van de dag aanvatte.

De eerste 5 kilometer waren dan ook niet van de poes: spurtje, remmen, voetpad op, voetpad af, wat mensen opzij duwen ... m'n polar wees onmiddellijk 190/min aan ... niet goed om een wedstrijd te beginnen. Wouter z'n gezicht stond op onweer ... er was geen doorkomen aan ... toen ik onze tussentijd op 5km bekeek, moest ik ook even slikken: 24:53 ... dat benne niet goed

Wouter schakelde hoger ... ik kreeg m'n hartslag niet onder de 190/min ... dat benne ook niet goed ... zeker met nog 15 km in het verschiet. Na 9 km verloor ik mijn broeder uit het oog ... ik besloot om te zakken tot 185/min en m'n eigen koers te lopen.

Na 10 km kwam ik door op 0:47:10 ... looking better ... het vooropgestelde tempo was er terug ... maar we hadden kostbare tijd en krachten verspeeld ... Op de koop toe moest ik wat inbinden op snelheidsvlak...

Ook de rest van het parcours bleef 1 lange inhaalrace van mindere sportGoden ... na 15 km zat m'n hartslag terug op 190/min ... de laatste 4 km deed ik aan 196/min en ik finishte aan 199/min ...

Het geplande spurtje tijdens de laatste kilometer kwam er niet meer van: krampen in de rechterkuit ... damn.

Een 25 minuten later kwam Kristien, m'n echtgenote richting finish gesneld ... helaas stond er toen al een lange wachtrij aan de finish: Ze schoof meer dan negen minuten aan om de aankomstlijn te overschrijden. Spijtig ... ook zij zat perfect op schema voor 2h.

De welverdiende Duvels zullen niet voor vanavond zijn: ik word nog verondersteld om wat werk te verrichten voor een klant ... en aangezien er een significante negatieve correlatie is tussen # Duvels en data-integriteit en data-kwaliteit, zal het voor een andere keer zijn...