J&W

Leve Bompa Jos …

Zondagnamiddag : ten huize P. in H. doen de vrouwelijke bewoners een middagdutje … de Heer des Huizes besluit om de tuin wat om te spitten : er zit namelijk sinds zaterdagavond wat bloed aan zijn spade … wat gespit zal de spade terug doen glimmen. Het 1 en ander zou echter niet lopen als gepland :

Na een halfuurtje spitten, ga ik een riek halen in het tuinhuisje … eenmaal binnen, waait een onvoorziene rukwind de deur van het tuinhuisje toe. Langs de binnenkant zit geen klink … damn ….

Opgesloten heet dat dan ! Ik klim op een stoel en begin door een tochtspleet te roepen richting Huize P. … Kristien is echter niet uit haar slaap te krijgen … Ik scandeer de namen van de buurmannen … echter zonder gevolg. De ultieme afgang : ik roep ‘HULP’ richting straat, in de hoop dat iemand me hoort… pech gehad. helaas

Qua tools in het tuinhuisje valt er niet veel te rapen … ik moet een houten balk die met 4 vijzen is bevestigd, losmaken om de deur te kunnen openen ... met m’n vlindermes schiet ik niks op… m’n oog valt op een tentharing : de slotenmaker van kerstdag indachtig, plaats ik de haring tegen de klinkholte en na een rake klap vliegt de deurklink de gazon op … "whoehoew … vrij "!! … NOT ! Integendeel : indien iemand me vindt, zal hij of zij eerst die klink terug in de deur mogen prutsen. Een niet te onderschatten precieziewerkje.

Ik rommel wat tussen m’n bonsaispullen op zoek naar de juiste uitbreektool… ooit vroeg ik aan bompa Jos om een ‘wortelhaak’ te maken : een haakje om bonsaiwortels uit te kammen … het eindresultaat was iets groter en gevaarlijker dan initieel gepland : een omgebogen zwaar betonijzer van 70 cm met een vlijmscherpe punt. De combinatie brute kracht en brute tool heeft succes : ik breek de houten balk los en krijg vervolgens de deur open … FREE AT LAST … de schade aan het tuinhuis is miniem.