in het kippenhok ... tot vorige week ontsmette ik elke dag de wonde van m'n zieke kip ... het was echter dweilen met de kraan open: hou zo'n wonde maar eens steriel! Daarom besloot ik vorig weekend de wonde niet langer te ontsmetten en de natuur z'n werk te laten doen.
Jasmin was de eerste die gisterenavond stront aan de onraadknikker rook: "Papa, de aan zit op zijn poort' ... idd Guy Smets had net z'n harem het kot ingestuurd doch 1 kip bleef afzijdig ... hij was boven op het tuinpoortje gaan zitten om z'n onngenoegen te uiten. Haar besluit stond echter vast: zij zou deze nacht alleen buiten doorbrengen ... alleen met haar etterende oorwonde ... zo'n beest voelt de natuur perfect aan en weet wanneer haar tijd is gekomen.
Ikzelf heb dan maar de koe bij de horens gevat en het beestje rond een uur of 21:00 op onsteriele wijze geëuthanaseerd ... een korte flitsende dood.
Over de gebruikte euthanasie-tool kan ik kort zijn: het is niet het type apparaat dat je bij de dokter of veearts in z'n kabinet verwacht. Meer nog: ik raad je ten stelligste aan om je uit de voeten te maken moest je het bij je huisarts aantreffen.
Moge de kip rusten in vrede ...
Morgen een nieuw onthutsend verhaal over m'n "bijna dood-wedervaren" dit weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten