Zonnebrand ...
Bij de zomermaanden hoort een bruine teint ... daarmee basta ...
Het ontbreekt mij dezer dagen echter aan tijd om op verantwoorde manier aan bruinheid te winnen. Vandaar dat ik tijdens de Zwiterse hoogtestage het "Rood-wordt-bruin principe" heb toegepast. Voor diegenen die niet vertrouwd zijn met deze procedure, onderstaande leidraad:
Ik wacht uiteraard tot de namiddag, dan staat de zon op het hoogst. Gelukzaligen die de zon in het Zenith aantreffen, mogen niet twijfelen: Zij zijn werkelijk uitverkorenen van de Heer en hun roodheid zal alles en iedereen overtreffen.
Eens de kinderen aan hun middagslaap bezig zijn, begeef ik mij met ontblote bast naar buiten, ingesmeerd met amandelolie. De babyfoon wordt gecheckt op bereik en vervolgens leg ik mij huidkankergewijs in volle zon. 2 u volstaan ruimschoots.
Roodgeblakerd keer ik terug richting hotelkamer wanneer Ester van zich laat horen. Des avonds is te pijn amper te harden. Zeker wanneer Jasmin met het plat van haar handje op vaders ferrari-rode buik pletst.
Een begrijpende echtgenote is onontbeerlijk. Wanneer ik in bed, kermend van de pijn zeg: "Kris, morgen doe ik mijn rug" ... antwoord ze ondersteunend "schoe schat" ...
Na ongeveer 3 dagen mag je "blazen" verwachten ... afhankelijk van de verbrandingsgraad van dag 1 gaat het om een massa kleine blaasjes of enkele grote blazen. Geen paniek ... dit is volkomen normaal.
Op dag 5 begint het vervellingsproces: het geteisterde rode vel maakt plaats voor een bruine onderlaag !!! Het plannetje is weer gelukt! I'm the brownest man in the world !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten