J&W

runnerstrip ...

eindelijk: zaterdag eens een vetloop van 2 uur gedaan ... normaal doe ik er steevast eentje van een uur maar ik speelde al langer met het plan ... bij de vorige poging wierp een vervallen Danio roet in het eten. i

Voor de geïnteresseerden: een vetloop is een lange duurloop aan een hartslag rond de 60-65% ... in mijn geval tussende 150-160 slagen per minuut. Ik doe ze op de koop toe op m'n nuchtere maag ...

Hoe gaat het in z'n werk: rond de klok van 6 begeef ik mij naar beneden, gorgel met wat ochtendurine en start de vetloop: 2 uur langs de Dijle-oevers. Een halfuurtje kan ik lopen aan 150/min. Daarna stijgt m'n hartslagonverbiddellijk tot 155. Zou dit het moment zijn waarop m'n lichaam op vet is overgeschakeld als energiebron?

Na anderhalf uur ontwaar ik een vreemd effect, dat ik bij een uurloop nooit heb: ik krijg een zeer ijl gevoel in m'nhoofd ... de lucht wordt een stuk donkerder ... m'n zintuigen een stuk scherper .... een soort "runnerstrip" ... m'n hartslagzit nu op 158-160.

Na 110 minuten kan ik geen ooievaar van een dwergkonijn meer onderscheiden ... maar het lopen gaat fantastisch goed ...... op het euforische en zweverige af.

Tijdens de laatste kilometer zenden m'n adductoren en kuiten signalen naar boven dat er krampen zitten aan te kommen. Volledig in de runnerstrip negeer ik het signaal: straks neem ik wel wat magnesium ... hup! en weg krampen ...

Zaterdag doe ik er terug 1 ... voor zij die mij willen vergezellen tijdens de gezellige trip ... afspraak aan de Dijle rond6:15 ...

Na de trip Whey-shake en magnesiumpillen voor iedereen op m'n terras in het zonnetje !