J&W

loemp ...

in Hever huizen nogal veel insekten ... Aangezien we niet beschikken over zo'n flashy vliegenscherm en die electro/chemo killers niet zijn toegestaan in de nabijheid van kleine kinderen, zit ons huis altijd vol vliegen.

Dit weekend was ik het beu: gewapend met een handdoek en aangemoedigd door Jasmin (Allee papa ... meppe !!! ) heb ik er een paar honderd naar de insektenhemel geholpen. Daar ontmoeten ze zonder enige twijfel enkele vroegere huisdieren van mijnentwege.

Toen ik op de keukentafel het laatste exemplaar om zeep wou meppen, riep ik tijdens m'n aanloop (om Jasmin een plezier te doen): 'Ik luister elke dag naar radio BEMBEM' ... radio bembem is een studio-100 product. Jasmin weet studio 100 wel te smaken. Op de koop toe was BEMBEM in dit geval vrij toepasselijk.

Voor ik echter de handdoek op de keukentafel kon ploffen, stootte ik m'n elleboog in volle vaart tegen een keukenstoel. Onhoudbare pijnen waren mijn deel en geen seconde later lag ik te kermen op de keukenvloer, met de hand op m'n gehavende elleboog. De vlieg trok zich niets aan van het gejammer en vloog rustig weg. Jasmin daarentegen begon prompt te huilen bij het zien van zoveel ellende die haar vader werd aangedaan.

Even vreesde ik voor een barst in de elleboog. Dit zou betekend hebben dat ik nooit Roland Garros zou winnen. Na 4 dagen is de pijn echter grotendeels weg ... er blijft enkel een pijnlijke blauwbruine plek over. Gelukkig maar ... Nu moet ik me nog enkel inschrijven in een tennisclub.