ochtendgloren ...
Eindelijk nog eens kunnen ochtendjoggen … een intervaltraining van 45 min. Hartslag 160/min in de recuperatiestukken … flirtend met de 200/min tijdens de versnellingen.
Het is herfst … korte broek en korte mouwen zijn er niet meer bij. Het verdwijnend gebladerte zorgt er dan wel weer voor dat onze geverde vrienden zich beter laten spotten.
Maar liefst 4 groene spechten lieten zich in hun » kleine amplitude, lage frequentie sinusvlucht » bewonderen … zichtbaar genietend van die nanoseconde waarop ze zich in gewichtsloosheid wanen doch onmiddellijk daarna geconfronteerd worden met de wetten van de gravitatiekracht waaraan ook zij zijn onderworpen.
Het krioelt ook van de fazanten … meerdere malen vloog een fazantenhaan verschrikt op uit z’n schuilplaats toen ik voorbijsnelde : luid klapwiekend en met een getok van jewelste koos hij het hazepad …
Dude : "het is volop jachtseizoen … 2 words : low profile !!!"
neem een voorbeeld aan de kerkuil die ik voor de eerste maal in Hever mocht aanschouwen : opvliegend vanop een weidepaal … volledig geruisloos … richting bomen op zoek naar z’n roestplaats voor de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten