J&W

Ovis Vulgaris Jamaecensis ...

Vanmorgen voor het eerst sinds 30 mei nog eens gaan ochtendjoggen ... Er was niet zo veel veranderd aan het Dijleparcours.

Rudolf, bij verre het lelijkste schaap uit de regio Mechelen stond me als vanouds op te wachten aan zijn prikkeldraad en verwelkomde me met zijn eigen, herkenbare sound. Het geluid valt het best te vergelijken met het geluid dat een westvlaamse kotstudent produceert wanneer hij na een nachtje Leuven noodgedwongen boven de WC-pot moet gaan hangen.

Ja die Rudolf heeft zo zijn eigen karaktertje ... hij zou trouwens niet misstaan op de affiche van "Reggae Geel": lange rasta's, bijeengehouden door stront en modder, sieren zijn door moeder natuur misbedeelde lijf. Zet dat schaap een Jamaica-muts op en je hebt een mascotte ... een stinkende mascotte maar bon ... Festivalgangers stinken nu eenmaal ook. Dat is een natuurwet.

Rudolfs uiterlijke kenmerken mogen ons eigenlijk niet verbazen: hij komt uit Muizen, zowat de marginaalste gemeente van Vlaanderen ... het enige product uit Muizen dat marginaal Vlaanderen ooit in zijn hart heeft gesloten was Sam - Sammeken - Gooris ... dat zegt genoeg.

Vanwege zijn lelijkheid en lijfreuk is Rudolf uit de kudde verbannen en wordt door zijn soortgenoten gemeden als de pest... dit maakt dat Rudolf contact zoekt met toevallige passanten. Ik maakt steevast even tijd voor Rudolf: ik onderbreek m'n ochtendjog en daal behoedzaam af van het Dijlepad richting schapenweide voor een korte babbel ... aaien doe ik Rudolf uiteraard niet ... geheid loop je 1 of andere muizense ziekte op van die vlooienbal ... Na een minuutje hou ik de babbel voor bekeken ... de stank is dan niet meer te harden.

Zaterdag zie we elkaar weder Rudolf ...