donderdag, september 11, 2003

oudjes

Amai, wat een morgen... Lag ik op mijn gemak te genieten van een dagje sollicitatieverlof, kreeg ik ineens telefoon.
Recruiter voor een afspraak, goed nieuws dus. Nog nooit zo snel wakker geweest.
Uurtje later, even iets eten dacht ik. Ik kijk uit mijn venster, en sta oog in oog met een brandweerman, op't tweede verdiep!
Wat bleek: mijn schuinrechteronderbuur (of hoe zeg je dat) moest met een ladderwagen van de brandweer uit zijn kot gehaald worden.
Onmiddellijk zag ik de beelden voor mij van 'What's eating Gilbert Grape'. Maar blijkbaar was die mens gewoon heel oud, had iets gekregen en kon niet via de trap vervoerd worden, dan maar door de venster. Wow, suspens genoeg hier op't Heilig Hartplein.

W.

Geen opmerkingen: