J&W

leven ...

Is er leven na de 20km van Brussel ??? Voor mij alvast niet meer: m'n lichaam is één zere plek ... enkel de gedachte aan het vleesgeworden wondertje dat ergens einde deze week het daglicht zal zien, houdt me op de been.

Als Kristien ook ditmaal het aanbod op "een epidurale" afslaat, bied ik me vrijwillig aan als plaatsvervanger voor de prik. Deze wonderstof zal me mijn getergde onderlichaam doen vergeten. Ook het broebelbad - standaard aanwezig in de Leuvense verloskamers - kan misschien soelaas brengen voor m'n verstijfde spieren! Hoor ik daar ergens 'massage-olie?' ...


de haan en het ei ...

Kiekens horen vriendelijk te 'tokken' ... à la limite wat te 'kakelen' ... maar zeker niet te 'kraaien' !!! Dat is voorbehouden voor hun mannelijke soortgenoten. M'n blauwe Watermaalse baardkriel is duidelijk over haar toeren: vanmorgen liep ze vrolijk 'kukelekuend' in de tuin.

Op de gevatte repliek "jamaar zijdde zeker dat het genen haan is?", reageer ik minstens even gevat: "hanen leggen geen eieren!"