Vorige vrijdag was het zover: m’n laatste dag bij Unisys .. Vroeger werden we wel eens smalend ‘de Unisysies’ genoemd ... toen reeds kon ik daar om lachen ... het was dan een goede en toepasselijke woordspeling ... net zoals ‘Accidenture’ er 1 is!
1 van de gevolgen van zo’n laatste werkdag is, dat de bedrijfswagen dient te worden ingeleverd. Ik dus naar de verantwoordelijke van dienst ... laten we hem ‘Dick Van Vuysen’ heten ...
J: ‘ik kom mijn tankkaart en wagen binnendoen’
Dick: ‘geef die kaart maar hier ... uwe wagen moet ge bij Europe Carrosserie binnendoen’
J: ‘ah ... en daar krijg ik een afgiftebewijs?’
Dick: ‘ja .. daar moet ge dan een ongevallenformulier invullen voor de schade aan de wagen’
J: ‘euh ... d’er is geen schade aan de wagen’
Dick: ‘jaja ...dat zeggen ze allemaal’
J:’ er ..... is ...... geen .... schade !’
Dick (lachend naar z’n medewerkster): ‘ ... we zijn benieuwd .... ‘
J:: ‘oja ... ik geraakte vanmorgen niet op de parking, niet in het kantoor en niet doorheen de veiligheidsdeur ... is mijn badge al gedesactiveerd ??’
Dick: ‘waarschijnlijk ja ....’
‘Pro-actief handelen’ heet dat bij Unisys!
Wagen binnengedaan - uiteraard werd er geen schade vastgesteld - en het afgebold. Vaarwel Audi ... we hebben samen veel meegemaakt!
De opvolger moet zowat ‘de ultieme familiewagen’ zijn: een Peugeot 807... groot ... en groot .... Jasmin haar eerste reactie was: “papa kammejon?”.
En zo voelt het ook ... vrachtwagenbestuurders met Metallica-snorren slaan met hun vuist op de borst wanneer ik hen voorbijsteek ... Ze kijken me in de ogen met een respektvolle blik vol verstandhouding: ik hoor er bij ... ik ben 1 van hen !! Spijtig dat ik m’n hangsnor vroegtijdig afschoor.
Ondertussen is Jasmin wat gemilderd en is het “busje papa” geworden ... een aanvaardbaar compromis.
Ik denk trouwens dat m’n eerste Peugeot volledig in de koffer van deze 807 zou passen. Dat was ook een klassebak die 205 !!! ... 1 vat aggressie !! ... en baanvast !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten